امیر روحپرور -
از یکطرف فعالان اقتصادی معتقدند این لایحه در برابر صاحبان ثروت یکشبه سکوت کرده است و از سوی دیگر کارشناسان بانکی بر این باورند که با تصویب این لایحه کوچ نقدینگی از بانکها شتاب بیشتری میگیرد.
به دلیل دریافت مالیات 3 درصدی از سود سپرده هاگویا طراحان این لایحه بهجای اتخاذ تمهیداتی برای کاهش فرار مالیاتی 40درصدی بخشهای زیرزمینی اقتصاد که هیچ مالیاتی نمیپردازند، فشارها را بر بخشهای مولد بیشتر کردهاند. البته این تمام ماجرا نیست، زیرا جدی شدن بررسی لایحه پیشنهادی، نگرانی سپردهگذاران نزد بانکها را تشدید خواهد کرد.
واقعیت این است که دولت درصدد است در ادامه طرح تحول اقتصادی، نظام مالیاتی ایران را دگرگون کند و با گسترش پایههای مالیاتی، لغو معافیتهای مالیاتی و تشویق مردم به دادن مالیات، درآمدها را افزایش دهد و وابستگی بودجه عمومی دولت به درآمدهای نفتی را کم کند؛ موضوعی که برای اقتصاد تک محصولی ایران مفید و البته ضروری به نظر میرسد. از اینرو این اقدام را با توجه به اینکه هزینه کردن نفت به عنوان ثروت ملی در امور جاری به نوعی خسارت است، باید به فال نیک گرفت، اما نباید فراموش کرد که به دلیل وجود فاصله بین نرخ تورم و نرخ سود بانکها در حال حاضر، مردم بابت سپردهگذاری در بانکها به نوعی جریمه میشوند، زیرا ارزش دارایی آنها به مرور زمان کاسته میشود.
اینکه در شرایط کنونی اخذ مالیات از سود سپردههای بانکی مردم به شفافیت اقتصادی کمک میکند یا موجب کاهش انگیزهها برای سرمایهگذاری در بانکها و حتی خروج بیشتر سرمایه از نظام بانکی میشود، پرسشی است که باید طراحان لایحه و البته سازمان امورمالیاتی به آن پاسخ دهند.
qudsonline